Een fietsvakantie naar Texel leek me een prima idee deze zomer. Het was de heetste dag van het jaar, 32 graden en ik fietste vrij rond het eiland. Ik sliep in een afgelegen hotel in Oost. Heerlijk verzorgd tot in de puntjes, zoals alles in Texel.
Bij het afrekenen zei de medewerker 'He, ben je niet Marga Hogenboom van het Maartenhuis'?
26 jaar weg uit Texel en dan loop ik een oud collega tegen het lijf, het gaf een warm gevoel.
Het Maarten huis is een Camphill gemeenschap voor mensen met een verstandelijke beperking. Hier zijn we ons gezin begonnen en hebben de gemeenschap mee opgebouwd.
We woonden samen met de de 'bewoners'' in een soort gezinsvervangend huis situatie.
En wat was het heerlijk mijn vroegere huisgenoten te zien. Ze waren allemaal wat ouder, maar straalden. Vooral de omhelzing van mijn oude buurman,(hij woonde in de kamer naast ons) een man met Down Syndroom ontroerde mij.
Het leven toen was niet altijd simpel, maar wel heel rijk.
Nu ga ik naar China, en daar worden mensen met Down syndroom heel actief geaborteerd, tot de 38 week van de zwangerschap.In Nederland heeft een persoon met Down syndroom ook niet zo veel kans om geboren te worden.
Zouden mensen echt weten wat ze missen?

Als huisarts verbaas ik me altijd over hoe ziek patiënten zich voelen of niet. Je krijgt mensen die binnenkomen, veel klachten hebben, duidelijk lijden onder hun klachten maar geregeld kan ik  bij  lichamelijke en ander onderzoek  geen oorzaak vinden, wat uiterst frustrerend is voor de patient en voor mij. En dan krijg je een patient met terminal kanker, ja er zijn pijnklachten en problemen, maar de persoon straalt helderheid en acceptie uit en maakt eigenlijk een gezonde indruk.
Of mijn patient in een rolstoel, een lichaam vol met littekens van operaties ivm problemen met rug en heupen, gebruikt zuurstof, kan armen weinig bewegen maar is opgewekt, doet vrijwilligers werk en wil gereanimeerd worden als er wat gebeurd.In dit artikel van een collega wordt dit thema  geïllustreerd. 

Hans Peter Jung, huisarts, Afferden lb 01-07-2016 00:00

​Afgelopen zomer liep de divisie voorzitter van zorgverzekeraar VGZ,  een dag met mij mee. Eén van de meest indrukwekkende ontmoetingen van die dag was het bezoek aan twee terminale patiënten. Beide bedlegerig, beide met pijn en beperkingen in de laatste dagen van hun leven. Onderwerp van gesprek was het begrip positieve gezondheid en de 6 dimensies van dat begrip, die we hen ook lieten scoren middels een vragenlijstje. Ik had verwacht dat beide zouden aangeven dat de definitie van Huber “het vermogen om zich aan te passen en een eigen regie te voeren, in het licht van de fysieke, emotionele en sociale uitdagingen van het leven” niet meer op hen van toepassing zouden zijn.
Het tegendeel bleek waar. Beiden gaven aan, ondanks hun pijn, bedlegerigheid en op korte termijn infauste prognose zich “heel” te voelen en scoorden hoog op de dimensies kwaliteit van leven, lichaamsfuncties, dagelijks functioneren, mentaal welbevinden en zingeving. Zij aanvaarden hun situatie en wat dat met zich meebracht en lieten het vermogen om zich aan te passen en de regie te voeren op indrukwekkende wijze zien. Zij voelden zich volgens de definitie van Huber “gezond” en spraken dat ook uit. Ik had dat niet verwacht!

De benadering van Hubert naar gezondheid is boeiend, dit onderstaande artikel geeft meer inzicht

Wat is positieve gezondheid?Machteld Huber introduceerde het concept positieve gezondheid in Nederland in 2012. In dit concept wordt gezondheid niet meer gezien als de af- of aanwezigheid van ziekte, maar als het vermogen van mensen om met de fysieke, emotionele en sociale levensuitdagingen om te gaan en zoveel mogelijk eigen regie te voeren. In deze visie is gezondheid niet langer meer strikt het domein van de zorgprofessionals, maar van ons allemaal. Het gaat immers om het vermogen om met veranderende omstandigheden om te kunnen gaan. Daarmee biedt dit nieuwe gezondheidsconcept een alternatief voor de definitie van de World Health Organisation (WHO).
Zes dimensies van gezondheid:Huber onderscheidt in haar concept zes gezondheidsdimensies om het ‘gezondheidswelzijn’ te meten:

• lichaamsfuncties:
  medische feiten, medische waarnemingen, fysiek functioneren, klachten en pijn, energie
• mentale functies en -beleving:
  cognitief functioneren, emotionele toestand, eigenwaarde/zelfrespect, gevoel controle te hebben, zelfmanagement en eigen regie, veerkracht
• spiritueel/existentiële dimensie:
  zingeving/meaningfulness, doelen/idealen nastreven, toekomstperspectief, acceptatie
• kwaliteit van leven:
  kwaliteit van leven/welbevinden, geluk beleven, genieten, ervaren gezondheid, lekker in je vel zitten, levenslust, balans
• sociaal maatschappelijke participatie:
  sociale en communicatieve vaardigheden, betekenisvolle relaties, sociale contacten, geaccepteerd worden, maatschappelijke betrokkenheid, betekenisvol werk
• dagelijks functioneren:
  basis Algemeen Dagelijkse Levensverrichtingen (ADL), instrumentele ADL, werkvermogen, health literacy.
  
  

Wat biedt positieve gezondheid het werkveld?Kansen

• De mens staat centraal.
• Het concept benadrukt het ‘potentieel’, niet wat er niet mis gaat.
• De focus op ‘gezondheid’ in plaats van op ziekte helpt beleidsmakers en politici anders te denken en het aanbod beter aan te laten sluiten bij de vraag.

De bekkenbodem is een wat verborgen deel van ons lichaam.
Het is verbonden met verborgenheid, uitscheiding, wil  en ook schaamte.

 De bekkenbodem de basis van ons bestaan. De vorm is  een bekken, een draag schaal geopend naar boven  en weerspiegelt daarmee de vorm van de schedel die naar beneden geopend is.
In het bekken  komen processen van uitscheiding tot uitdrukking, van urine , ontlasting, zaad, menstrueel bloed tot het meest verhevene wat gecreëerd kan worden, een nieuw mensen wezen. Het gebied is verbonden met de krachten van seksualiteit.
Vanuit dit bekken steken twee pilaren, de dragers van ons lichaam, onze benen. 
Samenvattend kun je zien dat de bekkenbodem en het bekken gebied een belangrijke rol speelt hoe we ons als mens uiten in de wereld, wat voor daden we doen. Het is een vertegenwoordiging van onze wils impuls. 
Dit is niet zoals in de hersenen het rustige , koele denken, nee hier kunnen onstuimigheid, plotselinge impulsen en beslissingen spelen. De bevruchting is een uitgesproken voorbeeld van zo'n impuls, die alles veranderd.
Onze Wil, onze daden zijn ook wat mysterious soms, onverwacht en niet helemaal volgens ons intellect. 

In een bijscholing voor antroposofische gynaecologen is de titel van een van de lezingen' Er zijn geen zwakke bekkenbodems, alleen bekkenbodems die niet geïntegreerd in het lichaam zijn''
Dat is een integrerende  uitspraak, want vaak is er bij vrouwen na bevallingen toch ook een fysieke verzwakking van de bekkenbodem .Maar het duidt wel het belang aan ons ook werkelijk met het bekkengebied te verbinden. 
En als er een operatie aan de bekkenbodem moet plaatsvinden, is het belangrijk dat niet te zien als een deel van het lichaam wat gerepareerd wordt, maar dat de bestaan grond, het bekken wat ons draagt weer mag herstellen. En dit mag tijd en emotionele energie kosten, en het weer liefdevol omhullen van dit verborgen gebied is belangrijk.